
Label : Sensory
Release date : 2000
Lineup :
Chitral Somapala - vocals
Sebastian Eder - guitars
Petra Delorian - bass
Jens Kuckelkorn - keyboards
Jacques Voutay - drums
Tracklist :
1. Aurora
2. Burning Souls
3. Temujin "The Precious Warrior"
4. Black Hole Wisdom
5. Eternal Flame "The Enlightened One"
6. Save The Holy Land
7. The Last Call
8. Eurasia
9. The Stranger
10. The Painting
11. Kyrie - bonus track
12. Semaruma
Το λατρεύω αυτό το δισκάκι. Κυριολεκτικά με συνεπαίρνει κάθε φορά που το ακούω. Τι και αν έπεσε στα χέρια μου με τον πιο παράδοξο τρόπο. Συχνά αναλογίζομαι οτι αν δεν έμπαινε στον κόπο ο Γερμαναράς να μου το στείλει δεν θα είχα μπει ποτέ στην διαδικασία να τους ψάξω. Ω θεέ μου τι θα έχανα.
Μιλάμε για power/prog υψίστου επιπέδου και μια απο τις καλύτερες κυκλοφορίες του συγκεκριμένου είδους για την δεκαετία αυτή.
Καταρχάς να πω οτι γενικά γουστάρω πολύ άσχημα (με την καλλιτεχνική άποψη) τον Chity Somapala. Πολύ θα τον γνωρίζετε απο τους Firewind, τα backing vocals στο Never Ending των Mystic Prophecy και το A Chaos Theory των Shadowkeep. Ο άνθρωπος είναι φωνάρα και μεγάλος ερμηνευτής, ιδιαίτερα αν υπολογίσεις το γεγονός οτι μιλάμε για τον μοναδικό Ινδο metal ερμηνευτή. Τρομερή εντύπωση επίσης στο δίσκο δημιουργεί και η απίστευτη κιθαριστική δουλειά του ολότελα άσημου Sebastian Eder. Ο άνθρωπος είναι μεγάλος κιθάρίστας, μα πάνω απ'όλα μεγάλος συνθέτης. Πολυ ευχάριστη έκπληξη του δίσκου επίσης η Petra Delorian. Μεγάλο πράγμα να βλέπεις γυναίκα να στέκει τόσο καλα σε ένα power/prog σχήμα.
Ο δίσκος ξεκινάει με το intro τραγουδι Aurora και άμεσα περνάμε στο Burning Souls με ένα εκπληκτικό breakdown. Το τραγούδι είναι απλά ενας συναυλιακός ύμνος. Temujin και το headbanging δεν έχει σταματημό. Black hole wisdom και απλά ακούμε το καλύτερο τραγούδι του δίσκου. Ερμηνεία που τσακίζει κόκκαλα και ήδη έχεις ερωτευθεί το δισκάκι. Περνάμε σε πιο πειραματικά τραγούδια με έντονο πάντα το Ινδικό στοιχείο και σε instrumental εκτελέσεις. Στεκόμαστε στο τραγούδι φόρο τιμής/κλεψιά στους Ryche, the stranger και χτυπιόμαστε με όση δύναμη μας έχει απομείνει στο the painting.
Σε όλα τα reviews που έχω διαβάσει για τους Avalon, όλοι προτείνουν ως το highlight της δισκογραφιας τους το δίσκο τους Vision Eden του 1999. Είχα μπει κάποτε στην διαδικασία να τον αποκτήσω αλλά το παραμέλησα. Πόσο καλύτερο μπορεί να είναι δηλαδή απο το Eurasia ? Και αν είναι όντως καλύτερο, πραγματικά πρέπει να μιλάμε για τεράστιο δίσκο.
Το συνιστώ ανεπιφύλακτα στους fans του power και του prog.Οι υπόλοιποι περισσότερο θα μαγευτείτε απο το οτι μιλάμε για τον μοναδικό Ινδικό metal δίσκο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου